Zwierzaczek dla dziecka
„Mamo, kup mi pieska” – słyszy niejeden rodzic, którego pociecha wymarzyła sobie, aby posiadać w domu czworonożnego przyjaciela. Biedny, zdezorientowany rodzic nie wie co ma począć. Tymczasem decyzja o kupnie zwierzęcia czy wzięcia go ze schroniska, powinna być jak najbardziej przemyślana. O czym zatem należy pamiętać, decydując się na taki krok? Po pierwsze należy ustalić kto, kiedy i w jakim zakresie będzie zajmował się zwierzęciem. Wychodzenie na spacery, karmienie, wizyty u weterynarza, czas poświęcony na higienę, zabawę i wychowanie psa – wszystko to należy „wkalkulować w koszty” posiadania pupila. Jeśli to dziecko było pomysłodawcą posiadania psa w domu, warto włączyć je w obowiązki wynikające z opieki nad zwierzęciem.
Dziecko uczy sie w ten sposób bycia odpowiedzialnym za żywe stworzenie, dbania o jego potrzeby. Jeśli chodzi o minusy posiadania zwierzęcia w domu, nie bez znaczenia pozostaje fakt, że na utrzymanie psa trzeba przeznaczyć konkretne środki finansowe. Poza tym, zanim zdecydujemy się wziąć psa do domu, musimy się upewnić, czy nasze dziecko albo któryś z domowników nie jest uczulony na psią sierść. Nie sposób przecenić jednak korzyści płynących z posiadania czworonożnego przyjaciela. Kontakt z psem uspokaja, odpręża. Kiedy mamy zły dzień, miło jest przytulić się do ciepłego, miękkiego pupila i podzielić się z nim naszymi troskami.
Pies jest również dobrym towarzyszem zabaw na powietrzu, mobilizuje nas do aktywności, nie pozwala bezczynnie siedzieć w domu. Posiadanie zwierzęcia może być dobrą lekcją dla dziecka. Dziecko uczy się, że pies jest żywą istotą, która czuje i tak jak człowiek odczuwa strach, radość, przywiązanie. Należy także pamiętać, że nasz czworonożny przyjaciel nie zawsze musi mieć ochotę na zabawę. Nie należy też mu przeszkadzać kiedy je, czy kiedy chce odpocząć. Dzięki obserwowaniu zachowania psa, nasza pociecha uczy się empatii, współodczuwania i szacunku do zwierzęcia.
Ostatecznie, posiadanie psa w domu jest nie lada obowiązkiem i wyzwaniem dla wszystkich domowników, w tym rownież dla dziecka, ale kształtuje też jego charakter i pozwala mu wyrabiać pozytywne cechy, potrzebne w życiu społecznym.